Cardamino(-à-fueio-d'asaret)
Cardamine asarifolia
Brassicaceae Cruciferae
Nom en français : Cardamine à feuilles d'asaret.
Descripcioun :La cardamino-à-fueio-d'asaret se rescontro en ribo d'aigo majamen dins li mountagno dis Aup marino. En deforo la planto èi di proun raro, pèr acò èi marcado sus listo roujo categourìo LC, valènt à dire soucit minour. Autramen se recounèis eisadamen emé si fueio redouno, lusènto, en couor à la baso, de 2 à 6 cm de diamètre, emé un long pecou.
Usanço :Èi bessai uno planto manjadisso coume lis àutri cardamino, mai avèn ges d'entresigne segur. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 20 à 45 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Cardamine
Famiho : Brassicaceae
Famiho classico : Cruciferae
Ordre : Brassicales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 12 à 20 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 800 à 2600 m
Aparado : Noun
Mai à avoust
Liò : Ribo d'aigo
- Riéusset
Estànci : Mountagnard à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuroupo
Ref. sc. : Cardamine asarifolia L., 1753
Vióuleto
Viola odorata
Violaceae
Autre noum : Vióuleto-fèro.
Nom en français : Violette odorante.
Descripcioun :Demié li vióuleto sènso cambo, èi la mai eisado d'èstre segur. Fai de fiéu (estouloun) que couron sus lou sòu, si fueio soun quàsi roundouno e sènt qu'embaumo. Lis estipulo soun larjo emé de franjo courteto (fotò). Pòu i'agué de bastard emé V. alba e V.suavis.
Usanço :Li fueio se manjon en ensalado o peréu bouta dins la soupo. Dins vòsti pastissarié poudès i'apoundre li flour que soun poulideto. Li vióuleto soun vertuouso contro lis enfecioun e li destourbo respiratiéu. Lis erbouristo se n'en servon pèr sougna tout un fube de malautié.
Port : Erbo
Taio : 10 à 20 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Viola
Famiho : Violaceae
Ordre : Malpighiales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 12 à 14 mm
Flourido : Printèms
Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1700 m
Aparado : Noun
Febrié à abriéu
Liò : Champ
- Sebisso
- Orle de bos
- Ribo d'aigo
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurasiatico-Sud
Ref. sc. : Viola odorata L., 1753